Een beetje zoals Ace Frehley zelf. Dat de solo meer op een gitaaroefening lijkt dan op een solo is ook typisch Frehley. Simpliciteit vòòr alles. Naarmate het album daarna vordert, verliest het wat aan ...

Ace Frehley antwoordde met een bescheiden ‘Thanks, that’s great to hear’ (Dank je, dat is mooi om te horen, red.) en vroeg wat Marnik gesigneerd wilde hebben.